Atramentem na skrzydłach zapisane...

Odchodzisz i zostaje tylko lustrzane odbicie samotnych oczu i prawda wyryta w kamieniu

Wiersz o północy, Pisany uczuciami, Z krwi atramentem, Piórem z duszy wyrwanym, Na łzami oświetlonej kartce, Niepojęta umysłem, Ja jestem wierszem.

Przychodzę do Ciebie Z winą w dłoniach Z krwawym wspomnieniem Tej nocy choć rano Gdy słońce płakało Czerwienią i fioletem Przyjacielu mój Pomóż wybaczyć sobie