Dwa wersy o życiu
To jest to miejsce, które nazywacie życiem
Pusta ulica pośród tłumu istnień...
Pusta ulica pośród tłumu istnień...
Ćma
po tylu ciemnych dniach w końcu pojawia się promień radości zdający się rozrastać w czasie przyciąga mnie w sposób pierwotny instynktowny i tak upragniony stawiam krok, stopę w plamę światła i cofam ją cofam się uciekam w kąt jeszcze nie mogę jeszcze nie nie wiem kiedy może jutro może wcale
Komentarze
Prześlij komentarz