Gdzie jestem cz. 2
z dedykacją
Kevinowi
duch ślimaka mi szepnąłże pytałeś o mnie
więc podążaj dalej
przez niebo i ziemię
śladem suchych maków
bo są dla Ciebie
Ćma
po tylu ciemnych dniach w końcu pojawia się promień radości zdający się rozrastać w czasie przyciąga mnie w sposób pierwotny instynktowny i tak upragniony stawiam krok, stopę w plamę światła i cofam ją cofam się uciekam w kąt jeszcze nie mogę jeszcze nie nie wiem kiedy może jutro może wcale
Komentarze
Prześlij komentarz